z Teksasu do Kalifornii - II rok rozpoczęty!

Au pair w Teksasie!

Czas płynie bardzo szybko. I nim się obejrzałem pierwszy rok "operowania" mam już za sobą. To było dla mnie dwanaście niesamowitych miesięcy. I żegnając się z Teksasem uświadomiłem sobie, jak wiele tego czasu upłynęło od mojego wyjazdu z Polski. Nie mam się czemu dziwić skoro przeżyłem tutaj wiele niesamowitych chwil, które na zawsze pozostaną mi w pamięci:

1. rodeo, które pokochałem od pierwszego wejrzenia,
2. baseball, który przyciąga tysiące ludzi na stadion i do tej pory nie wiem dlaczego?
3. polskie festiwale, które sprawiają, że jeszcze bardziej cenisz naszą kulturę i jesteś z niej dumny!
4. NBA i zaczynasz lubić koszykówkę,
5. siedziba NASA, która wzbudza Twoją ciekawość kosmosem,
6. Scarborough Renaissance Festival, który zabiera Cię do średniowiecza i nie chcesz wracać,
7. I wiele innych...

Nie można podjąć lepszej decyzji, jak tylko spróbować i napisać własną przygodę samemu.

Po takim czasie słowo Au pair nabiera zupełnie innego znaczenia. Stajesz się częścią rodziny, dzielisz się smutkami i radościami, kształtujesz własny charakter, starasz się odnaleźć w nowym otoczeniu i kulturze. Z pewnością mógłbyś wiele napisać na ten temat. Zgaduję, że byłaby to książka na dwieście stron. Zresztą po takim programie, zaprawiony w bojach mógłbyś opowiadać o tym w nieskończoność. Przy okazji dzieliłbyś się masą ciekawych historii, które wszystkie byłyby wyjątkowe przez to, że są na faktach. Oraz bardziej interesujące niż nie jeden serial w telewizji :]

Pożegnanie

Ostatni weekend mojego pobytu w Teksasie pożegnałem się z przyjaciółmi, znajomymi w polskiej restauracji w Plano. Frekwencja dopisała i było mi na prawdę bardzo miło móc spędzić ten czas z Wami. Dziękuje za dobre słowa i za wspólnie spędzony rok! Do zobaczenia :]

Odprowadziłem C do szkoły. W drodze do niej, jak i jeszcze w domu nalegała, aby został co najmniej do wieczora... Cieszę się, że w miarę gładko poszło. Nie płakała zbyt długo i przy wejściu do szkoły mocno mnie uściskała. Obiecałem, że postaram się przylecieć kiedyś w odwiedziny. Możliwe, że się uda :)

Po powrocie ze szkoły miałem godzinę na ostateczne ogarnięcie. Spakowany, zęby umyte i swoje kroki skierowałem do pokoju hostów, aby pożegnać się z bliźniakami, które i tak pewnie niewiele z tego zapamiętają. Pod dom zajechała taksówka. Uścisnąłem hostkę, zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie i razem z hostem, który przez ostatni rok był dla mnie, jak przyjaciel pojechaliśmy wspólnie na lotnisko. On leciał do Nowego Jorku, ja natomiast do San Francisco. Jeszcze pewnie się zobaczymy...

Za miejsce przy oknie trzeba było zapłacić 29$ extra (rezerwacja przez stronę internetową). Ja nie zdecydowałem się na taki krok, ale dzięki wsparciu mojego hosta i tak przy nim usiadłem. Nie mam pojęcia, jak to działa? Dzień wcześniej miejsca te były już wykupione. Ale dzięki temu udało mi się nagrać co nieco i zmontować filmik podróży samolotem :)

2354 km - 3h 28min

Glen Canyon National Recreation Area

California!